ชีวิตต้องสู้ บนสายน้ำ “มัง” ประมงพื้นบ้านริมคลองตุยง

“มัง” อาชีพประมงพื้นบ้าน ที่ผูกพันธ์กับชีวิตบนสายน้ำคลองตุยงมาร่วม 20 กว่าปี ออกตระเวณหาปลาตามทะเลฝั่งอ่าวไทย แถวบางตาวา อ.หนองจิก จ.ปัตตานี ทำงานตัวเป็นเกลียว สามารถสร้างงาน สร้างอาชีพ เลี้ยงครอบครัวได้

 แม้ว่า วันนี้อาชีพชาวประมงพื้นบ้านเปลี่ยนไป ด้วยเทคโนโลยี เครื่องมือหาปลาที่ทันสมัยขึ้น แต่เขายังยึดวิชานอกห้องเรียน เลือกใช้วิธีการหาปลา ปู กุ้ง หอย สืบทอดมาจากบรรพบุรุษกันยาวนานจวบจนถึงปัจจุบัน โดยการตั้งหลักแหล่งอยู่ตามริมน้ำคลองตุยง

การออกไปจับสัตว์น้ำทะเลยุคนี้ “มัง” บอกว่า เหมือนกับคลื่นลม ไม่มีอะไรที่แน่นอน บางวันไปดักอวนได้ปลา ได้ปู หอยมาพอเลี้ยงครอบครัวได้ ด้วยความที่สมัยนี้อาชีพการทำประมงพื้นบ้านมีเรือประมงเกิดขึ้นมากมายร่วม  100 กว่าลำ การหาปลาไม่ดีเหมือนยุคก่อนๆ ด้วยความที่มีคนหันมาจับกันเยอะ ทำให้ปริมาณสัตว์น้ำอาจลดลง ไม่ว่าจะเป็นปลา ปู กุ้ง หอยก็ตาม คือ ในทุกๆวันประมงต้องออกไปจับสัตว์น้ำมาขายเพื่อเลี้ยงปากท้องตามชุมชน

“ส่วนเรื่องราคาสัตว์น้ำอาจดีกว่าเมื่อสมัย 10 ปีก่อน แต่ต้นทุนเพิ่มขึ้นทั้งค่าน้ำมัน การซ่อมแซมเรือ ราคาค่าอวนเมื่อเกิดชำรุด ฉีกขาดมากๆ ต้องเปลี่ยนใหม่ ชาวประมงต้องช่วยกันซ่อมเองบ้างเล็กน้อย วันนี้ต้องแบกต้นทุนสูง บางวันที่ออกจับปลา อาจไม่คุ้มกัน แต่บางวันก็ได้ปลา ปูมาเยอะพออยู่ได้ อาศัยความขยันทำมาหากินทุกวัน” มัง เล่าชีวิตให้ฟัง

ยิ่งการออกไปจับสัตว์น้ำกลางทะเลนั้น ใช่ว่าจะจับได้ทุกวัน ต้องดูลม ฟ้า อากาศด้วย ถ้ามีมรสุมชาวประมงเรือเล็ก ไม่มีใครกล้าเอาชีวิตไปสี่ยงออกไปหาปลากลางทะเล เพราะว่าอันตราย อาจทำให้เรืออัปปางได้เช่นกัน ต้องดูการพยากรณ์อากาศทางโทรศัพท์มือถือบ้าง ติดตามการพยากรณ์กรมอุตุฯ เพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์ในสินในเรือ อย่างการหาปูม้า บางช่วงเท่านั้นจับได้ บางช่วงไม่มีปู ชาวประมงพื้นจะออกไปใช้ชีวิตกลางทะเลร่วม 1-2 คืน จากนั่นพาเรือขึ้นฝั่ง เพื่อนำปลา ปูออกมาขายแม่ค้าที่มารับซื้อถึงที่บ้าน

ชีวิตชาวประมงพื้นบ้าน บางครั้งเสมือนสายน้ำ ที่มีขึ้น มีลง วันที่หาปลามาได้เยอะ ก็หายเหนื่อยเป็นปริทิ้ง ยามที่เจอมรสุม ต้องต่อสู้กับลม ฟ้าอยู่กลางทะเล เสี่ยงกับชีวิต

แต่ที่น่าภูมิใจ พวกเขาเหล่านี้ ทำงานด้วยความขยัน อดทน เพื่อนำอาหารมาให้กับทุกๆคนได้ทาน.... บนจานกระเบื้อง....นี่แหละมาจากมันสมอง สองมือของเขา