ผมไม่ได้อยากเป็นขอทาน!หนุ่มพิการวอนเมตตาอยากทำมาหากินประมงพิจิตรมอบพันธุ์ปลาให้เป็นทุนสร้างอาชีพ

หนุ่มใหญ่วัย 37 ปี ชีวิตสุดลำบากยากเข็ญเผยชีวิตไม่เคยติดอยากเป็นขอทานหรืองอมืองอเท้าไปขอใครกิน แต่ด้วยโชคชะตาฟ้าลิขิตไปทำงานรับจ้างแล้วประสบอุบัติเหตุขณะทำงานกลายเป็นผู้ป่วยอัมพาตพิการท่อนล่าง เมียทิ้งต้องอาศัยแม่ที่แก่ชรามีภาระเลี้ยงลูกสาว วอนขอเมตตา ล่าสุดเกษตร-ประมง ลงพื้นที่มอบพันธุ์ปลาให้นำไปเลี้ยงในบ่อหลังบ้านหวังให้มีรายได้พึ่งพาตนเอง

วันที่ 15 กุมภาพันธ์  2566  นายธรรมนูญ  แจ่มศรี  เกษตรและสหกรณ์จังหวัดพิจิตร , นายพงษ์พันธ์  สุนทรวิภาต ประมงจังหวัดพิจิตร ได้ร่วมกันลงพื้นที่เพื่อไปที่บ้านของ  นายมานะ  จำเนียรศรี  อายุ 37 ปี อยู่บ้านเลขที่ 14 หมู่ 8  บ้านยางพะเนียด  ต.ท่าขมิ้น อ.โพทะเล  จ.พิจิตร  ซึ่งเป็นผู้พิการป่วยติดบ้านติดเตียง โดยอาศัยอยู่กับ นางสังเวียน พานน้อย อายุ 67 ปี ผู้เป็นแม่ที่แก่ชรา

โดย  นายมานะ  จำเนียรศรี  ที่เป็นผู้พิการป่วยติดบ้านติดเตียง เล่าให้ฟังว่า เมื่อปี 62 ตนไปรับจ้างทำงานในกรุงเทพอยู่กับบริษัทที่ขายวัสดุก่อสร้าง ซึ่งเป็นผู้จำหน่ายเหล็กนั่งร้านก่อสร้าง ในวันเกิดเหตุรถบรรทุกของโรงงานบรรทุกเหล็กนั่งร้านก่อสร้างเต็มคันรถเพื่อจะไปส่งลูกค้า ขณะที่คนขับรถบรรทุกขยับรถ จู่ๆ เหล็กนั่งร้านก็ร่วงมาใส่ นายมานะ ที่บริเวณลำคอ ทำให้กระดูกคอข้อที่ 5 แตก และกดทับเส้นประสาทส่วนล่าง จนทำให้ต้องกลายเป็นคนพิการช่วยเหลือตนเองไม่ได้ กลายเป็นผู้ป่วยติดบ้านติดเตียง  ก่อนที่ชีวิตจะลำบากแสนเข็ญเคยมีภรรยา รวมถึงมีบุตรสาว 1 คน ช่วงแรกๆที่อยู่ด้วยกักับภรรยานั้น ทางราชการช่วยเหลือเงิน 18,000 บาท ซ่อมแซมที่อยู่อาศัย   

กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ หรือ พม. มีโครงการให้คนพิการกู้เงิน 20,000 บาท มาเป็นทุนให้ผู้ดูแล ผู้พิการ เงินที่กู้ได้มาภรรยาจึงเอาไป อยู่กันมาได้ระยะหนึ่งภรรยาก็ขอแยกทางและทิ้งลูกสาวรวมถึงหนี้เงินกู้เอาไว้ให้  ส่วนตนเองก็ต้องเก็บของย้ายออกมาอยู่กับแม่ของตนกับลูกสาว ซึ่งตอนนี้อายุ 11 ปี  เรียนอยู่ชั้น ป.5 ภาระคือ ต้องนำเงินที่ได้จากเบี้ยคนพิการเดือนละ 800 บาท และเบี้ยผู้สูงอายุของแม่เดือนละ 600 บาท  เจียดเป็นค่าขนมให้ลูกสาวไปกินขนมที่โรงเรียนวันละ 20 บาท

โดยตอนเช้าลูกสาวจะไม่ได้กินข้าวที่บ้านโดยจะหิ้วท้องไปรอกินข้าวกลางวันที่โรงเรียนเพราะที่โรงเรียนเลี้ยงข้าว เพื่อให้ยายและพ่อจะได้มีข้าวเช้าไว้กินกัน 2 คน  รวมถึงต้องเสียค่ารถรับส่งนักเรียนของลูกสาวเดือนละ 100 บาท  ส่วนตัว นายมานะ ที่เป็นผู้พิการติดบ้านติดเตียงช่วยเหลือตนเองไม่ได้นั้น ก็ต้องมีค่าผ้าอ้อมสำหรับผู้ใหญ่-ค่ายาสวนทวารในการขับถ่าย จึงให้แม่ที่อายุ 67 ปี ต้องลำบากออกไปรับจ้างหาเงินมาเลี้ยงหลานสาวและเลี้ยงดูลูกชายที่อายุ 37 ปี แต่ป่วยเป็นผู้พิการติดบ้านติดเตียงในช่วง 3-4 ปี ที่ผ่านมา 
 
ล่าสุด  นายมานะ  จำเนียรศรี  ซึ่งเป็นผู้พิการป่วยติดบ้านติดเตียง ได้ร้องทุกข์ผ่านสื่อว่าตนเองอยากวิงวอนขอความเมตตาขอเครื่องมือทำมาหากินแต่ไม่อยากเป็นขอทานที่ต้องเป็นภาระของสังคม และมองเห็นหลังบ้านมีบ่อปลาจึงอยากได้พันธุ์ปลาเอามาให้แม่และลูกสาวเลี้ยงเพื่อที่จะได้นำมาเป็นอาหารและขายสร้างรายได้  
 
จึงทำให้  นายธรรมนูญ  แจ่มศรี เกษตรและสหกรณ์จังหวัดพิจิตร , นายพงษ์พันธ์ สุนทรวิภาต ประมงจังหวัดพิจิตร รับทราบถึงความต้องการของ นายมานะ จึงได้นำพันธุ์ปลานิล/ปลานิลแดง/ปลาตะเพียนขาว ซึ่งเป็นปลากินพืชที่เลี้ยงง่าย โตไว  สามารถหากินอาหารเองในธรรมชาติได้มาให้เลี้ยงจำนวน 10,000 ตัว ในพื้นที่ 2 บ่อ  ซึ่งถ้า ใช้ระยะเวลาในการเลี้ยงตั้งแต่ 3 เดือนขึ้นไปก็จะสามารถจับปลามากินมาขายสร้างรายได้ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง

นายมานะ  ซึ่งเป็นผู้พิการป่วยติดบ้านติดเตียง กล่าวทิ้งท้ายว่า....ตอนนี้ตนเองลำบากยากเข็ญเป็นผู้พิการช่วยเหลือตนเองไม่ได้ แต่มีภาระที่เป็นห่วง คือแม่ที่แก่ชราและลูกสาววัย 11 ปี ที่ต้องดูแล  จึงอยากได้อุปกรณ์และปัจจัยการเกษตร เช่นการเลี้ยงปลาในกระชัง-เลี้ยงกบในกระชัง-เลี้ยงไก่ไข่/ไก่เนื้อ เพื่อให้แม่และลูกสาวมีอาชีพนอกเหนือจากเงินที่ได้จากเบี้ยผู้สูงอายุ และเบี้ยคนพิการ 2 คนรวมกันแค่เพียง 1,400 บาท / เดือน แต่ต้องกินต้องใช้ถึง 3 ชีวิต
 
สำหรับท่านใดที่มีจิตเมตตาสามารถส่งความช่วยเหลือเป็นปัจจัยการเกษตรให้เป็นเครื่องมือในการทำมาหากิน หรือจะบริจาคด้วยการโอนเงินเข้าบัญชี  ชื่อ นายมานะ  จำเนียรศรี ธนาคารกรุงไทย เลขที่บัญชี 625-0-34096-3 หรือโทร 082-0469603

สิทธิพจน์  เกบุ้ย จังหวัดพิจิตร